اهم... تقریبا چیز خاصی نمی تونم بگم. عنصر هیجان خیلی برجسته بود. خیلی کتابا هست که ادعا میشه تا آخرش نمی تونی ولش کنی، ولی من واقعا به اختیار خودم این کتاب رو زمین نگذاشتم. ماجراجویی های تامی و تاپنس علاوه بر حس کارآگاهی ماجرا واقعا جذاب بود.
از اول کتاب شک بین جولیوس و سر جیمز بود، و خب مسلماً بیشتر سر جیمز. کریستی همیشه توی کتاباش اونی رو قاتل می کنه که کمترین توجه و تمرکز روشه، برای همین این خیلی برام جالب بود.
در کل فکر نمی کنم کمتر از پنج حقش باشه، با اینکه به شدت ترجیح می دادم تامی و تاپنس همون دو تا دوست باقی بمونن :دی
